Cmentarz prawosławny w Teratynie - nekropolia w Teratynie, utworzona na potrzeby miejscowej ludności unickiej w XIX w., użytkowana do końca II wojny
światowej. [źródło: Wikipedia, 3693518]
wyznanie | prawosławne |
typ cmentarza | wyznaniowy |
stan cmentarza | nieczynny |
[źródło: Wikipedia, 3693518] |
Historia i opis
Data powstania cmentarza nie jest znana. Najprawdopodobniej powstał w I poł. XIX w. jako nowy cmentarz jeszcze na potrzeby parafii unickiej, a następnie po 1875 r. po erygowaniu nowej parafii prawosławnej, powstałej wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875[D. Kawałko, ''Cmentarze...,'' s. 260-261.]. Cmentarz był użytkowany przez miejscową ludność prawosławną do końca II wojny światowej i wysiedlenia prawosławnych Ukraińców. Najstarszy zachowany nagrobek pochodzi z 1855. Po wojnie wraz z wysiedleniami, cmentarz został porzucony.
Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii zachowały się w całości lub fragmentach 20 kamiennych i betonowych nagrobków na postumentach, kopcach, stellach, słupach oraz stylizowanych pniach drzew dekorowanych wielostopniowymi gzymsami uskokowymi i kostkowymi, draperiami, tympanonami, płaskorzeźbami ksiąg, zwójów papieru i rozetkami. Niemal wszystkie nagrobki były porozbijane i poprzewracane. Inskrypcje na nagrobkach wykonane zostały w językach: polskim i cerkiewnosłowiańskim.Na cmentarzu rosną sosny, dęby, tarnina, głog, bez lilak, jaśminowiec oraz samosiewy jesionu, robinii i drzew owocowych.
Na cmentarzu w maju 1945[http://www.lublin.cerkiew.pl/page.php?id=177 Święty kapłan-męczennik Bazyli Martysz] pochowany został zamordowany przez NSZ Bazyli Martysz, pułkownik Wojska Polskiego, naczelny kapelan Prawosławnego Ordynariatu Wojska Polskiego. W 1968 ekshumowany, a w 2003 kanonizowany przez Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny. [źródło: Wikipedia, 3693518]