Urodziła się w rodzinie inteligenckiej. Jej ojciec, Jan Tymoteusz Braun, był nauczycielem w szkole powszechnej przy ul. Klonowej 11, a następnie (od grudnia 1926 do września 1939) kierownikiem Szkoły Powszechnej Nr 30 przy ul. Wspólnej 5/7 w Łodzi; matka - Anna z Żylińskich herbu Ciołek, zajmowała się domem oraz udzielała lekcji języka polskiego. Miała dwóch młodszych braci: Andrzeja (pisarz) i Jana (sumerolog). Jej bratanicą jest Ewa Braun, scenograf i kostiumolog, laureatka Oscara.
Przed II wojną światową, mieszkała wraz z rodzicami w budynku szkoły powszechnej przy ul. Wspólnej 5/7, skąd zostali wysiedleni w październiku 1939, a niedługo potem, przez obóz przesiedleńczy na Radogoszczu przy ul. Zgierskiej, wywieziono ich do Generalnego Gubernatorstwa, do Krakowa. Niedługo potem rozstała się z rodzicami, którzy wyjechali do wsi Narama, gdzie ojciec objął stanowisko nauczyciela i tu pozostał do końca okupacji wraz z żoną i synami. Ona zaś wyjechała do męża - Stanisława Wisłockiego (chemika), do Warszawy, gdzie oboje, do wybuchu powstania warszawskiego, pracowali w Szpitalu Wolskim przy ul. Płockiej.
Dyplom lekarza uzyskała 1 września 1952
Była współzałożycielką Towarzystwa Świadomego Macierzyństwa, w którym zajmowała się leczeniem niepłodności i antykoncepcją. Objęła kierownictwo Poradni Świadomego Macierzyństwa w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie. W latach 70. XX wieku kierowała Pracownią Cytodiagnostyczną Towarzystwa Planowania Rodziny.
Oprócz książek z dziedziny seksuologii takich jak: ''Sukces w miłości'', ''Kalejdoskop seksu'', ''Kultura miłości'', ''Sztuka kochania'' (1978), ''Sztuka kochania - w 20 lat później'' (1988), ''Sztuka kochania - witamina M'' (1989), była również autorką pamiętników ''Miłość na całe życie. Wspomnienia z czasów beztroski''.
Jej popularnonaukowy poradnik z dziedziny seksuologii ''Sztuka kochania'' wydany w 1978 stał się bestsellerem (nakład łączny 7 mln egzemplarzy) i zapoczątkował większą otwartość w sprawach seksu i życia seksualnego w Polsce.
9 września 1997 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarła w warszawskim Szpitalu na Solcu z powodu komplikacji kardiologicznych po przebytym zawale serca{{fakt|data=2007-07}}. Została pochowana 11 lutego 2005 na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.
W 1995 ukazało się pierwsze wydanie książki będącej zbiorem autoryzowanych rozmów z Michaliną Wisłocką autorstwa Marka Różyckiego jr. ''Wisłocka w pigułce'', która zawiera również felietony obyczajowe inspirowane wieloletnią współpracą autora z seksuolożką. Autorką biografii Michaliny Wisłockiej jest również Violetta Ozminkowski - ''Michalina Wisłocka. Sztuka kochania gorszycielki'', która zawiera fragmenty niepublikowanych dzienników oraz rozmowy z córką, Krystyną Bielewicz.
Konrad Szołajski napisał inspirowaną biografią Wisłockiej fikcyjną powieść kryminalną ''Wisłocka'' (wyd. Świat Książki, 2017). Na kanwie życia Michaliny Wisłockiej powstał film ''Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej''[{{Filmpolski|tytuł|1239568 |Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej}}].
