Wczesne lata.
Urodził się 29 sierpnia 1957 w Tczewie. Był drugim z trojga dzieci prezesa tamtejszej Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej, miał siostry Aleksandrę i Małgorzatę. W Tczewie uczęszczał do szkoły podstawowej, w 1972 rozpoczął naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie, w którym w 1976 złożył egzamin dojrzałości.
W latach szkolnych rozwijał swoje zainteresowania muzyczne i literackie; grał na flecie i pianinie, występował - jako flecista - w chórze i w zespołach Nocny Pociąg, a od 1976 w Jazz Formation. Pisał wiersze, zbierał płyty, ćwiczył też kulturystykę. Na studia wybrał się do Torunia na polonistykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Tam też wydał tom wierszy oraz zaczął karierę muzyczną.
Kariera.
W 1979 dołączył do zespołu Res Publica, prowadzonego przez Jana Castora, szybko został jego liderem, napisał sam większość utworów grupy, która od 1980 przyjęła nazwę Republika.
Zespół Republika zaczął publiczne występy jesienią 1981 w Toruniu, a wiosną 1982 pojawił się w Warszawie. Proponował nowe, ostre brzmienie, oryginalne teksty oraz czarno-biały styl wizualny. Utwory Republiki odbierano jako inteligentne spojrzenie na sytuację jednostki w odhumanizowanym społeczeństwie. Pierwsze nagrania to największe przeboje zespołu: Kombinat, Gadające głowy, Sexy Doll, Układ sił, Telefony i Biała flaga.
We wrześniu 1982 zespół nagrał pierwszą płytę długogrającą ''Nowe sytuacje'', która została wydana w marcu 1983. Wszystkie 10 utworów napisał Grzegorz Ciechowski i były to tylko nowe piosenki. Zespół nagrał też anglojęzyczną wersję albumu, która ukazała się rok później w Wielkiej Brytanii jako ''1984''. W tym samym roku Republika wystąpiła na festiwalu w Roskilde w Danii, śpiewając po polsku i po angielsku. Ciechowski jako jeden z pierwszych w polskim show-biznesie zaczął stosować kontrowersję, jako sposób na promocję zespołu i swej osoby. Między innymi wyreżyserował reportaż radiowy prezentujący go jako gwiazdę rocka.
Przez rok zespół przygotowywał materiał na nową płytę, która pojawiła się w listopadzie 1984 pod tytułem ''Nieustanne tango''. Znalazły się na niej przeboje: Obcy astronom, Zróbmy to (teraz), Poranna wiadomość i piosenka tytułowa.
W następnych latach grupa nagrała jeszcze kilka utworów: Ciało, Klatka, Sam na linie i Moja krew, ale w połowie 1986 rozpadła się. Pod koniec 1986 zadebiutował jako Obywatel G.C., rok później wydał pod tą nazwą płytę, a w 1988 następną ''Tak! Tak!'', na której znalazły się m.in. przebój Nie pytaj o Polskę i Tak... tak... to ja. W sierpniu tego roku Ciechowski wystąpił na festiwalu w Sopocie. Jego muzyka była bardziej osobista i łagodniejsza, a brzmienie bardziej oparte na instrumentach klawiszowych i mniej oryginalne niż wcześniej. Muzyk wyraźnie wzbogacił instrumentarium, grał m.in. na pianie Fendera i organach Hammonda. W 1989 wydał muzykę do filmu ''Stan strachu''.
Po roku na koncercie w Opolu ponownie zagrała Republika. Po fali koncertów ukazała się jej nowa płyta ''1991'' z utworem Lawa. Ciechowski tworzył w tym czasie równocześnie z zespołem i solo. Zespół wydał płytę ''Siódma pieczęć'', składankę starych nagrań i koncert akustyczny, a Ciechowski nagrał album ''Obywatel świata'' i muzykę filmową do niemieckiego serialu ''Schloss Pompon Rouge''. W 1991 Roland Rowiński napisał scenariusz do filmu ''Obywatel świata'' na podstawie noweli Ciechowskiego.
Od połowy lat 90. Ciechowski powoli stabilizował swoje życie osobiste i karierę muzyczną. Ciechowski wydał składankową płytę solową ''Selekcja'' i tom wierszy ''Wokół niej'', a z zespołem nagrał płytę pt. ''Republika marzeń''. W 1996 pod nazwą Grzegorz z Ciechowa wydał płytę pt. ''OjDADAna'' z muzyką nawiązującą do polskiego folkloru, zawierającą m.in. utwór Piejo kury, piejo.
Udzielał się też jako producent płytowy. Współpracował nad albumami m.in. Kayah, Kasi Kowalskiej, Justyny Steczkowskiej, Marcina Rozynka, Krzysztofa Antkowiaka i Katarzyny Groniec.
W 1998 została wydana przedostatnia płyta Republiki, zatytułowana ''Masakra'', zawierająca przeboje, takie jak m.in.: Mamona, Raz na milion lat i Odchodząc. Później ukazały się tylko wznowienia dawnych nagrań oraz muzyka Ciechowskiego do filmu ''Wiedźmin'' (2001). Nagrania do nowej płyty grupy przerwała niespodziewana śmierć Ciechowskiego. Kilka gotowych piosenek, m.in. Śmierć na pięć, wydano w następnym roku na płycie pod tytułem ''Republika''. Zespół zakończył działalność na specjalnym koncercie (Kombinat), który odbył się w ramach 23. Przeglądu Piosenki Aktorskiej 16 marca 2002.
Archiwalne nagrania Ciechowskiego i grupy Republika ukazały się po jego śmierci w kilku obszernych wydawnictwach płytowych. Album z koncertem zespołu, zarejestrowanym w 1998 w studiu Programu Trzeciego, dołączono 7 listopada 2007 do dziennika Rzeczpospolita. Od kilku lat odbywają się w Tczewie festiwale jego muzyki ''In memoriam''. Toruń przyznaje nagrodę artystyczną jego imienia.
Pod koniec lata 2007 przygotowano książkę o ''Obywatelu G.C.'' pod tytułem ''Grzegorz Ciechowski 1957-2001. Wybitny artysta rodem z Tczewa''. Tę publikację zredagował jego szkolny kolega, poseł Jan Kulas. Książka ukazała się w 50. urodziny muzyka.
Zmarł niespodziewanie w sobotę, 22 grudnia 2001 w szpitalu w Warszawie, po przeprowadzonej w trybie nagłym operacji tętniaka serca. Tuż przed tym zabiegiem spisał testament.
4 stycznia 2002 urnę z jego prochami złożono na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C 17, rząd 5).
W 2002 otrzymał za album ''Wiedźmin'' Orła w kategorii Najlepsza muzyka.
Corocznie, podczas koncertu pamięci Grzegorza Ciechowskiego w Klubie Studenckim Od Nowa na toruńskich Bielanach, przyznawana jest specjalna nagroda jego imienia dla młodych, utalentowanych muzyków.
Prezydent Aleksander Kwaśniewski odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
12 września 2009 na Międzynarodowym Festiwalu Producentów Muzycznych Soundedit '09 otrzymał pośmiertnie nagrodę Człowiek ze Złotym Uchem. Statuetkę w imieniu zmarłego producenta odebrała jego córka, Weronika Ciechowska
W latach 70. ożenił się z Jolantą Muchlińską. Rozstał się z nią przez romans z aktorką i reżyserką Małgorzatą Potocką, z którą związany był od końca 1985 do 1994 i z którą ma córkę Weronikę. W 1994 jego żoną została Anna Wędrowska, z którą miał troje dzieci: Helenę (ur. 1995), Brunona (ur. 1996) i Józefinę (ur. 2002, już po śmierci artysty).