Pochodzenie i rodzina.
Urodził się w rodzinie mieszanej kulturowo, jako syn Żyda{{odn|Weiss|2012|s=223-224}} Oskara Weissa (1915-2004), pułkownika Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego{{odn|Weiss|2012|s=127}} i Janiny z domu Hajduczenii{{odn|Weiss|2012|s=103}} (1923-1990), Polki pochodzenia rosyjskiego. Sam określał się przede wszystkim jako Żyd{{odn|Weiss|2012|s=248}}. Urodził się i wychował w Warszawie{{odn|Weiss|2012|s=9}}, miał młodszego o cztery lata brata, Leszka{{odn|Weiss|2012|s=14, 34}}.
Był dwukrotnie żonaty. W 1974 ożenił się z Grażyną{{odn|Weiss|2012|s=251}}, z którą pozostawał w związku małżeńskim do jej śmierci w 2005. Nie mieli dzieci{{odn|Weiss|2012|s=187}}. Z drugą żoną, Maszą, miał dwóch synów: Jana i Maksymiliana{{odn|Weiss|2012|s=7}}.
Wykształcenie.
Był absolwentem Liceum im. Gottwalda w Warszawie. Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej{{odn|Weiss|2012|s=17, 235}}, jednak został usunięty ze studiów w 1968{{odn|Weiss|2012|s=238}}. W następnym roku rozpoczął edukację w trzyletniej pomaturalnej Szkole Programowania Maszyn Matematycznych. W kolejnym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, których nie ukończył.
Działalność publiczna.
{{Dopracować|sekcja|źródła=2023-03}}
Karierę sceniczną rozpoczął od występowania w kabarecie Abakus, który w 1967 stworzył m.in. z Magdą Umer, Andrzejem Woyciechowskim i Krzysztofem Knittlem{{odn|Weiss|2012|s=227-228}}. Kilka miesięcy później razem z Jackiem Kleyffem założył grupę kabaretową Salon Niezależnych, w której występował przez kolejne pięć lat{{odn|Weiss|2012|s=194, 231-232}}. W drugiej połowie lat 70. był konferansjerem scenicznym m.in. Ireny Jarockiej i Anny Jantar, a w TVP prowadził program rozrywkowy ''Telewizyjny Ekran Młodych''. W styczniu 1976 podpisał list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W latach 80. prowadził kino objazdowe. Zagrał rolę Pawła w filmie Janusza Kijowskiego ''Kung-fu'' (1979).
W 1990 razem z Andrzejem Woyciechowskim współtworzył Radio Zet, werbując do pracy nowe pokolenie dziennikarzy m.in. Wojciecha Jagielskiego, Marzenę Chełminiak, Szymona Majewskiego oraz wielu innych. W latach 1990-2011 prowadził audycję ''Dzwonię do Pani, Pana w bardzo nietypowej sprawie'', ponadto był gospodarzem programu ''Wszystkie pytania świata''.
29 lutego 1992 poprowadził w Sali Kongresowej w Warszawie Galę Piosenki Popularnej i Chodnikowej. W 1993 nawiązał współpracę z Telewizją Polską, dla której prowadził teleturnieje: ''Miliard w rozumie'' (1993-2005), ''Złoty interes'' (2003-2005) oraz ''3 na 6''. W 2000 wydał w Londynie książkę ''Jeden może, drugi nie''. W 2008 odgrywał rolę Ojca Fouras w dwóch polskich edycjach programu TVP1 ''Fort Boyard''. Został odsunięty z pracy w TVP po wystąpieniu w reklamie telewizyjnej. W latach 2008-2009 występował w charakterze narratora w programie TV Puls ''Niesamowite historie''.
W 2013 był komentatorem w programie TVN24 - ''Szkło kontaktowe''. 28 czerwca 2013 został zwolniony z pracy w Radiu Zet, a we wrześniu 2013 rozpoczął pracę w Radiowej Jedynce, w której prowadził audycje: ''Wszystko, co chciałbyś wiedzieć i nie boisz się zapytać'', ''Ene due like fake o książkach naszego dzieciństwa'', ''Rewizja osobista'', ''Weiss na wakacjach'' i ''Twarzą w twarz - próba bilansu.'' W połowie maja 2016 został zwolniony z pracy w Jedynce.
W latach 2017-2019 był współprowadzącym program publicystyczny ''Bez ograniczeń'' na antenie Superstacji.
W 2010 za audycję ''Dzwonię do Pani, Pana w bardzo nietypowej sprawie'' otrzymał nagrodę w plebiscycie MediaTory - Studenckie Nagrody Dziennikarskie w kategorii ReformaTOR, przyznawaną dziennikarzom, którzy zmieniają rzeczywistość z dobrym skutkiem.
Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).
