Życiorys
Urodził się w Warszawie w rodzinie żydowskiej, jako najmłodszy z dziewięciorga rodzeństwa. Dzieciństwo spędził w Radomsku, gdzie jego ojciec posiadał fabryczkę wyrobów metalowych. Tam do wybuchu II wojny światowej uczęszczał do polskiej szkoły powszechnej. Okres okupacji niemieckiej spędził w radomszczańskim getcie, a od połowy 1942 ukrywany był dzięki pomocy polskich rodzin, m.in. Janusza Durko. W czasie Holocaustu zginęli jego rodzice (zamordowani w obozie zagłady w Treblince) i część rodzeństwa wraz z ich rodzinami.
W 1948 rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim, pracę magisterską obronił w 1952[Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk ''Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000'', wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 643.]. Po ukończeniu studiów otrzymał stypendium na studia podyplomowe na Uniwersytecie Moskiewskim. W 1955 doktoryzował się na podstawie pracy na temat rewolucji 1905 roku w Królestwie Polskim. W 1956 rozpoczął pracę w Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk, gdzie był także członkiem Rady Naukowej Instytutu. W 1968 na fali antysemickiej nagonki, będącej efektem wydarzeń marcowych, został zwolniony z pracy. Od 1970 r. profesor nadzwyczajny, a od 1982 profesor zwyczajny, w latach 1971-1987 pracował w Centralnym Archiwum Komitetu Centralnego PZPR, skąd został usunięty z przyczyn politycznych. Od 1990 wykładał kolejno na uniwersytetach w Getyndze, Darmstadt, Fryburgu, Zentrum für Antisemitismusforschung Uniwersytetu Technicznego w Berlinie i Franz-Rosenzweig-Gastprofessur Uniwersytetu w Kassel. W 1990 został laureatem Austriackiej Nagrody Państwowej im. Victora Adlera.
W latach 1944-1948 był członkiem ZWM, w 1948 należał do PPR i od 1948 do PZPR.
Należał do Komitetu Redakcyjnego ''Polskiego Słownika Biograficznego'', był również wieloletnim redaktorem naczelnym kwartalnika ''Z Pola Walki'' (od pierwszego numeru pisma w 1958 do 1971 - łącznie przez 54 numery) oraz ''Słownika biograficznego działaczy polskiego ruchu robotniczego''.
Był członkiem zarządu Stowarzyszenia Żydowski Instytut Historyczny w Polsce i członkiem Rady Muzeum Historii Żydów Polskich.
Był żonaty z Lucyną, córką Jakuba Bermana, z którą miał jednego syna
Zmarł w Warszawie. 20 lutego 2015 został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej
