Akiwa (Akiba) Uryson (ur. 31 grudnia 1894 w Warszawie, zm. 11 lipca 1943 w Warszawie) - polski lekarz internista, działacz społeczny.

Urodził się w rodzinie żydowskiej, jako syn Mordechela i Chany UrysonówGliński JB. ''Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów - ofiar drugiej wojny światowej. Tom 4''. Warszawa: Naczelna Izba Lekarska, 2011 s. 456-457. Od 1903 uczył się w Szkole Handlowej w Łodzi, w 1909 przeniósł się do Prywatnego Gimnazjum Filologicznego Męskiego Mieczysława Witanowskiego. Świadectwo dojrzałości otrzymał w czerwcu 1913. Wstąpił na Wydział Prawa Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, w 1914 przeniósł się na Wydział Lekarski UW. W 1915 po ewakuacji Uniwersytetu do Rostowa nad Donem, kontynuował studia w tym mieście, ale od 1917 przeniósł się na Uniwersytet Moskiewski. Dyplom lekarski uzyskał w Moskwie w 1919. Do Polski powrócił w 1922, w 1923 otrzymał absolutorium na Uniwersytecie Warszawskim i w maju 1924 otrzymał dyplom doktora wszech nauk lekarskich (jego promotorem był Antoni Leśniowski). Następnie praktykował jako internista w Łodzi. Opublikował kilkanaście prac z dziedziny interny i higieny. Był zastępcą ordynatora na oddziale wewnętrznym Szpitala Żydowskiego Fundacji Poznańskich i lekarzem Ubezpieczalni Społecznej.

Po wybuchu II wojny światowej przeniósł się do Warszawy, został przesiedlony do getta warszawskiego. Tam działał w Towarzystwie Ochrony Zdrowia. Zmarł w 1943, według niektórych źródeł śmiercią samobójczą. Jego grób znajduje się na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie. [źródło: Wikipedia, Akiwa_Uryson]