Życiorys
Markus Zamenhof urodził się w Suwałkach, w silnie zruszczonej rodzinie żydowskiej. Miał brata Józefa Wolfa oraz trzy młodsze siostry: Paulinę Schwartzenberg, Rebekę Friedmann i Annę Flamberg. Ojciec Markusa, Fajba Wolfowicz był drobnym, niepiśmiennym handlarzem. {{fakt|Rodzina Zamenhofów prawdopodobnie wywodziła się z wygnanych w XV wieku sefardyjskich Żydów z Hiszpanii, którzy poprzez Francję przybyli do Tykocina}}.
W 1858 roku pojął za żonę osiemnastoletnią Rozalię Sofer. Wesele odbyło się w Białymstoku, a rok później urodził się ich pierworodny syn - Ludwik. Później urodziło im się kolejne dziesięcioro dzieci: Fejgla, Gitla, Sora Dwora, Feliks, Hersz, Henryk, Mina, Leon, Aleksander i Ida.
Po przeprowadzce z Tykocina do Białegostoku, Zamenhof podjął pracę jako prywatny nauczyciel dzieci rodziny Zabłudowskich. Następnie wraz z młodymi nauczycielami otworzył szkołę ''Tora in Derech Erec'', w której prócz tradycyjnych nauk żydowskich, wykładano również nauki powszechne. W połowie XIX wieku należał do inicjatorów przebudowy synagogi Chóralnej w duchu reformatorskim. W okresie późniejszym, tuż po upadku powstania styczniowego objął stanowisko nauczyciela języków obcych i geografii w Gimnazjum Realnym. W szkole przeprowadzono kierowaną przez dyrektora Iwana Suworowa reorganizację, zwalniając większość polskich nauczycieli.
Latem 1874 roku rodzina Zamenhofów przeniosła się do Warszawy, gdzie zamieszkała w wynajętym mieszkaniu przy ulicy Nowolipie 28, a następnie przy Muranowskiej 40. Markus Zamenhof podjął tu pracę nauczyciela w Instytucie Weterynaryjnym i Gimnazjum Realnym, gdzie był wykładowcą języka francuskiego i niemieckiego. Dorabiał także korepetycjami oraz urządzoną stancją dla uczniów. Jednak mimo tego sytuacja materialna rodziny nie była najlepsza. W związku z tym Zamenhof podjął się pracy cenzorskiej. Kiedy w 1892 roku zmarła jego żona, pogrążony w żałobie przeoczył w jednym z numerów gazety ''Berliner Tageblatt'' anons mówiący o alkoholowych spelunkach, których częstym gościem miał być car Aleksander III. Na Zamenhofa nałożono karę 5 tysięcy rubli, która jeszcze bardziej pogrążyła finansowo jego rodzinę.
Markus Zamenhof zmarł w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej (kwatera 1). [źródło: Wikipedia, Markus_Zamenhof]
