Życiorys
Urodził się w Nowym Sączu w rodzinie biednych, ortodoksyjnych Żydów. Po ukończeniu szkoły elementarnej zaczął pracować jako ślusarz. W 1923 ukończył kursy nauczycielskie w Wilnie, a w 1927 przeniósł się do Krakowa. W 1930 zdał maturę i rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, które jednak ukończył na Warszawskim. Był uczniem Marcelego Handelsmana, pod kierunkiem którego napisał pracę magisterską. W 1931 przeniósł się do Bielska.
W 1935 uzyskał magisterium, po którym rozpoczął pracę w Towarzystwie Ochrony Zdrowia. Należał do kręgu historyków, którzy zajmowali się dziejami Żydów w Polsce. Współpracował z Żydowskim Instytutem Naukowym w Wilnie JIWO oraz był członkiem Warszawskiej Komisji Historycznej JIWO.
Na początku II wojny światowej wraz z rodziną udał się do rodzinnego miasta żony (siostry Emanuela Ringelbluma) - Buczacza, gdzie w 1942 zginęła jego małżonka i córka. On sam został zesłany w głąb Związku Radzieckiego, skąd w 1946 jako repatriant wrócił do Polski i osiadł w Warszawie. Był członkiem PPR, a od 1948 roku - członkiem PZPR. W 1947 roku podjął pracę w Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej przy Centralnym Komitecie Żydów Polskich i następnie jako kierownik archiwum w Żydowskim Instytucie Historycznym, którego dyrektorem był w latach 1966-1968.
Po wydarzeniach z marca 1968 został zdymisjonowany ze stanowiska dyrektora Instytutu, czego powodem była jego skuteczna walka w obronie zbiorów i dorobku przed jego planowaną likwidacją. W 1966 został pracownikiem Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. W 1977 przeszedł na emeryturę. W 1982 był konsultantem przy produkcji filmu Jerzego Kawalerowicza ''Austeria''. W 1987 wyjechał do Izraela, gdzie współpracował z Uniwersytetem Hebrajskim w Jerozolimie i Instytutem Jad Waszem. W obliczu pogłębiającej się choroby nowotworowej popełnił samobójstwo w Tel Awiwe i tam został pochowany. Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie. [źródło: Wikipedia, Artur_Eisenbach]
