Jerzy Lipman

Rodzina

Był synem Jakuba (ur. 1875). Miał troje rodzeństwa (m.in. siostra Zosia), z których przeżył tylko on. Żonaty z Eugenią z d. Abramowicz (ślub w 1950), mieli jednego syna - Piotra (1953-1983, umarł kilkanaście godzin przed śmiercią ojca){{odn|Gańczak|2011|s=16-17, 20, 30}}. [źródło: Wikipedia, Jerzy_Lipman]

Życiorys

Uczęszczał do Prywatnego Gimnazjum Męskiego Spójnia. Był aktywny w sekcji sportowej OM TUR. Podczas II wojny światowej był więźniem getta w Wołominie, następnie żołnierzem Polskiej Armii Ludowej. W 1945 wstąpił do Wojska Polskiego i niebawem został skazany na karę śmierci (zamienioną na 10 lat więzienia) za dezercję, napad z bronią i próbę kradzieży. Ostatecznie wypuszczony na wolność w 1948. Startował bez powodzenia na studia stomatologiczne na Uniwersytecie Łódzkim. Ostatecznie w 1952 ukończył studia na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi{{odn|Gańczak|2011|s=17-20}}.

Był jednym ze współtwórców polskiej szkoły filmowej. Współpracował na planie filmowym m.in. z Andrzejem Wajdą, Andrzejem Munkiem, Aleksandrem Fordem, Jerzym Hoffmanem, Romanem Polańskim.

W 1968 po antysemickiej nagonce, która była następstwem wydarzeń marcowych, wyemigrował z Polski. Poświęcona jemu i jego rodzinie tablica pamiątkowa znajduje się na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie. [źródło: Wikipedia, Jerzy_Lipman]

Współpraca z bezpieką

Początki współpracy miały miejsce, gdy przebywał skazany w więzieniu. Po jego opuszczeniu kontynuował działalność agenturalną do 1955 (pod pseudonimem Jeż) i następnie od 1963 do 1964 (pseudonim J, formalnie wyrejestrowany w 1974). Swoimi donosami przyczynił się do aresztowania i skazania w 1951 Zofii Dwornik{{odn|Gańczak|2011|s=19-35}}. [źródło: Wikipedia, Jerzy_Lipman]