Jan Drzewiecki (ur. 20 kwietnia 1898 w Leśmierzu, zm. 1 lipca 1942 w Toruniu) - kapitan rezerwy piechoty Wojska Polskiego.
W roku 1934 był porucznikiem rezerwy 36 pułku piechoty Legii Akademickiej ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1920 i 2 lokatą. pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III.
W czasie kampanii wrześniowej wyznaczony został do konwojowania 500 Polaków niemieckiego pochodzenia, przeznaczonych do internowania w Warszawie po agresji III Rzeszy na Polskę. W skład konwoju wchodziło 200 junaków Przysposobienia Wojskowego z gimnazjum Kopernika i szkół zawodowych Torunia. Drzewiecki przyjął rozkaz niechętnie, wiedząc o braku doświadczenia swoich podkomendnych. W czasie konwojowania doszło do próby ucieczki grupy Niemców, którzy prawdopodobnie zaatakowali eskortujących, zmuszając ich tym samym do obrony. W wyniku strzelaniny zginęło kilku niemieckich internowanych, a propaganda III Rzeszy wykorzystała ten fakt, nazywając konwój marszem śmierci. Po doprowadzeniu internowanych do Warszawy, kapitan Drzewiecki oraz jego podkomendni walczyli w obronie miasta i dostali się do niewoli.
W marcu 1942 Drzewiecki wraz z trzydziestoma siedmioma innymi Polakami stanął przed niemieckim Sądem Specjalnym w Bydgoszczy. Wszystkim zarzucono zamordowanie 150 Niemców podczas marszu śmierci do Łowicza. Podczas procesu wyszło na jaw, że zgromadzone przez niemiecką prokuraturę dowody są mocno poszlakowe, a akt oskarżenia obfituje w niejasności i niedopowiedzenia. Sąd uznał jednak arbitralnie, że w czasie marszu śmierci zabito i raniono 49 Niemców, choć nie był w stanie wymienić ani jednej ofiary z imienia i nazwiska. W rezultacie dwudziestu jeden oskarżonych - w tym Drzewiecki - zostało skazanych na karę śmierci.
Kapitan Jan Drzewiecki został powieszony 1 lipca 1942 roku w garażu na zapleczu budynku Gestapo przy ul. Bydgoskiej w Toruniu, co było świadomym złamaniem postanowień III konwencji genewskiej, dotyczącej traktowania jeńców wojennych. Ciało kapitana Niemcy wywieźli do lasu w Olku i zakopali w młodym zagajniku. 23 lipca 1945 r., ciało odkryto przypadkowo i złożono następnego dnia na toruńskim cmentarzu przy ulicy Wybickiego. [źródło: Wikipedia, Jan_Drzewiecki_(wojskowy)]
