Życiorys
Urodził się 26 lutego 1942 roku w Warszawie przy ul. Młynarskiej 43. W następnym roku rodzice Piotrowskiego przeprowadzili się do nowego mieszkania przy ul. Leszno 47, vis--vis sądów, z którego to mieszkania w czasie powstania warszawskiego hitlerowcy zabrali go wraz z matką do obozu we Freiburgu. W styczniu 1945 roku matce udało się zbiec z obozu, najpierw do Łodzi, a później do Generalnego Gubernatorstwa w Góry Świętokrzyskie, gdzie wuj Piotrowskiego [http://www.psbprzedborz.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=128:wyrwa-patyna-stanisaw&catid=48:w-&Itemid=70 Stanisław Patyna pseudonim Wyrwa], major AK był dowódcą oddziału leśnego. Po wojnie osiedlił się z rodzicami w Słupsku, gdyż mieszkanie w Warszawie przy ul. Leszno było doszczętnie spalone. W Słupsku ukończył szkołę podstawową i Liceum im. Bolesława Krzywoustego. Po maturze studiował w dwuletnim Studium Nauczycielskim w Kołobrzegu na kierunku rysunki i prace ręczne. Studiując jednocześnie pracował w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Kołobrzegu jako kreślarz. Po ukończeniu SN-u pracował w Technikum Gastronomicznym i Hotelarskim w Słupsku jako nauczyciel rysunku. Jego zainteresowania kierowały się w stronę grafiki użytkowej. Na SN-nie napisał pracę dyplomową u prof. Zahorskiej o współczesnym plakacie polskim[Mirosław Piotrowski 1942-2002 : grafika, rysunek / [oprac. red. Agata Rissmann, Marek Zajko] ; Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Muzeum Okręgowe w Toruniu, Toruń : Wydział Sztuk Pięknych UMK, 2007.].
Lata na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu
W 1965 roku zdał na Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, wybierając grafikę jako specjalizację. Grafika warsztatowa, którą poznał w Katedrze Grafiki WSP UMK, była dla niego olśnieniem i wielkim objawieniem. Stwierdził, że to jest to, co chciałby opanować i co chciałby robić, w czym chciałby się artystycznie realizować. Na studiach miał świetnych profesorów i dostęp do prawie 200- letniej tradycji polskiej grafiki. To co osiągnął w grafice, zawdzięcza przede wszystkim swoim profesorom w Katedrze Grafiki: prof. Edmundowi Piotrowiczowi, Ryszardowi Krzywce, [http://www.przybylinski.com/ Bogdanowi Przybylińskiemu], Józefowi Słoboszowi oraz Marii Pokorskiej.
Piotrowski starał się poznać tajniki warsztatu graficznego wkłęsłodrukowego i cały oddał się tej dyscyplinie graficznej. Dyplom zrobił w 1970 roku w pracowni wklęsłodruku prof. Edmunda Piotrowicz i w pracowni wypukłodruku u prof. Ryszarda Krzywki. Pracę teoretyczną o Międzynarodowych plenerach w Osiekach napisał u prof. Janusza Boguckiego. W czerwcu 1970 roku objął funkcję asystenta w Katedrze Grafiki u prof. Edmunda Piotrowicza. W 1974 roku odbył staż dydaktyczny w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u prof. Haliny Chrostowskiej - grafika i prof. Leszka Hołdanowicza - grafika użytkowa i projektowanie. W 1978 roku zdał przewód kwalifikacyjny na stanowisko adiunkta w ASP w Warszawie, a w 1987 roku na stanowisko docenta, także przewód w ASP w Warszawie. W latach 1987-1990 był prodziekanem Wydziału Sztuk Pięknych UMK.
W 1999 roku Mirosław Piotrowski uzyskał tytuł profesora tytularnego z zakresu sztuk plastycznych, a w czerwcu 2002 roku profesora zwyczajnego.
Inspiracja Morzem
W początkowym okresie swojej twórczości wykonywał w technikach metalowych grafiki monochromatyczne, w późniejszym okresie z inspiracji prof. Haliny Chrostowskiej i prof. Stanisława Borysowskiego zainteresował się problemem zastosowania koloru w grafice i problemami formalnymi z tym związanymi. W 1991 roku wymyślił i zorganizował wspólnie z Marią Wąsowską Ogólnopolską Wystawę w BWA w Toruniu pt. Kolor w grafice. Był to wówczas strzał w dziesiątkę, gdyż coraz większa grupa grafików w Polsce i za granicą zajmowała się problemem koloru w grafice. Maria Wąsowska była wówczas prezesem Okręgu ZPAP w Toruniu, Piotrowski zaś był przewodniczącym sekcji grafiki ZPAP w Toruniu. Jego indywidualne zainteresowania artystyczne i formalne zawsze kierowały się w stronę morza. Morze było dla niego inspiracją. Temat morza wynikał z jego bezpośrednich kontaktów i obcowania z morzem w Kołobrzegu, Ustce i Słupsku.
Mirosław Piotrowski zmarł we wrześniu 2002 roku i jest pochowany na cmentarzu przy ul. Wybickiego
