Życiorys
W marcu 1944 roku, jako ochotnik został wcielony do 7 pułku piechoty i przydzielony do kompanii rusznic przeciwpancernych. Po przeszkoleniu i złożeniu przysięgi wziął udział w walkach na froncie. W październiku 1944 roku został skierowany do Szkoły Oficerskiej w Mińsku Mazowieckim, którą ukończył w lutym 1945 roku. Został przydzielony do 9 pułku piechoty i wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu. Wziął udział w walkach o przełamanie Wału Pomorskiego. 17 marca 1945 roku został ciężko ranny i przebywał na 5-miesięcznym leczeniu w szpitalu w Bydgoszczy.
W lutym 1946 roku został skierowany do dalszej służby w Wojskach Ochrony Pogranicza. Otrzymał przydział do 10 Oddziału Ochrony Pogranicza w Rybniku. Objął obowiązki kontrolera na przejściu granicznym w Pliszczu, a następnie w latach 1947-1950 jako kontroler GPK: Głuchołazy, Zebrzydowice i Cieszyn. W styczniu 1951 roku objął obowiązki dowódcy strażnicy w Wiśle, a po 1,5 roku na własną prośbę z uwagi na kontuzję frontową został przeniesiony do sztabu batalionu w Ustroniu na stanowisko pomocnika szefa sztabu. W październiku 1954 roku został skierowany na roczny kurs do Rembertowa, a po jego ukończeniu objął obowiązki komendanta Szkoły Podoficerskiej w sztabie (Górnośląska Brygada WOP) w Gliwicach{{odn|Gacek|2005|s=12}}. Po rozformowaniu szkoły w 1967 roku, objął obowiązki kierownika sekcji szkolenia, później zastępcy szefa wydziału operacyjno-szkoleniowego i ponownie, po reorganizacji, kierownika sekcji szkolenia, które wykonywał do czasu zwolnienia ze służby 14 sierpnia 1986 roku. W międzyczasie ukończył Wojskowy Kurs Doskonalenia Oficerów w Rembertowie{{odn|Gacek|2005|s=52-53}}.
Zmarł 14 marca 2007 roku w Gliwicach i został pochowany na Cmentarzu Lipowym w Gliwicach
