Wybierz język

polski

Zamknij

cmentarz: Powązki, Warszawa
fotografia: Jacek Michiej
Wawrzyniec Staliński
Wawrzyniec Staliński (ur. 28 lipca 1899B. Tuszyński, H. Kurzyński, ''Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010'' wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.d i m. w., str. 670, {{ISBN|978-83-86320-01-1}} w Wildzie lub w Poznaniu, zm. 3 czerwca 1985 we Wrocławiu) - polski piłkarz, reprezentant Polski. [źródło: Wikipedia, Wawrzyniec_Staliński]
Charakterystyka
Charakteryzował się silną budową ciała, wielką sprawnością fizyczną, przebojowością i ofensywnym stylem gry. Perfekcyjnie opanował sztukę zdobywania bramek. Dzięki tym cechom był przez długie lata "królem strzelców" w klubie i czołowym snajperem tak w lidze, jak i w reprezentacji. Był napastnikiem, który potrafił zagrać na pozycji kierownika ataku, tak na łączniku, jak i na pozycji skrzydłowego. To w dużej mierze jego widowiskowa gra, ściągała tłumy kibiców na stadiony całej Polski. [źródło: Wikipedia, Wawrzyniec_Staliński]
Kariera klubowa
Był krótko zawodnikiem Sparty Poznań, następnie Posnanii Poznań. W 1919 roku zasilił szeregi Warty Poznań, pozostając temu klubowi wierny do końca kariery. Rozegrał najwięcej meczów i strzelił najwięcej goli spośród piłkarzy Warty biorących udział w rozgrywkach mistrzostw Polski w latach 1921-1926. Walnie przyczynił się do zdobycia przez Wartę tytułu wicemistrza Polski w latach 1922 i 1925 oraz trzecich lokat w dwóch innych edycjach mistrzostw Polski. W rozgrywkach ligowych, w których brał udział w latach 1927-1930, nadal pozostawał filarem drużyny zielonych. Zdobył pierwszego ligowego gola dla Warty 10 kwietnia 1927, podczas spotkania z ŁKS w Łodzi. Był współautorem wywalczenia trzeciej lokaty w roku 1927, tytułu wicemistrza Polski w 1928 r. oraz pierwszego w dziejach klubu tytułu mistrza Polski w 1929 r. Należał do najlepszych piłkarzy w całej historii klubu. 19 sierpnia 1928 roku w meczu przeciwko TKS Toruń (2:2) wystąpił po raz 300 w barwach Warty. Ogółem rozegrał w drużynie Warty 374 spotkania, w tym co najmniej 83 w ekstraklasie. [źródło: Wikipedia, Wawrzyniec_Staliński]
Kariera reprezentacyjna
W drużynie narodowej zadebiutował 3 września 1922 roku w Czerniowcach w meczu z Rumunią (1:1). Był rezerwowym na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 1924 roku. Ogółem w reprezentacji w 13 spotkaniach zdobył 11 bramek. Zagrał też w jednym meczu uznanym za nieoficjalny (23 maja 1925 z Czechosłowacją)A. Gowarzewski, ''Biało-czerwoni. dzieje polskiej reprezentacji (1). Encyklopedia piłkarska FUJI. tom 2'' wyd. GIA, Katowice 1991, str. 32-72, {{ISBN|978-83-86320-01-1}}. Był pierwszym polskim zawodnikiem w historii reprezentacji, który zdobył trzy gole w jednym meczu (08.08.1926 z Finlandią). Ostatnie spotkanie w reprezentacji rozegrał 27 października 1928 roku w Pradze w meczu z Czechosłowacją (3:2).

Mecze w reprezentacji Polski w kadrze A


{| class="wikitable" style="text-align: center"
! rowspan="2"|L.p.
! rowspan="2"|Data
! colspan="2"|Miejsce
! rowspan="2"|Gospodarz
! rowspan="2"|Wynik
! rowspan="2"|Gość
! rowspan="2"|Mecz
! rowspan="2"|Uwagi
! rowspan="2"|Źródło
|-
! Stadion
! Miasto
|-
| 1.
| 3 września 1922
| Maccabi
| Czerniowce
|
| 1:1
|
| towarzyski
|
|
|-
| 2.
| 23 września 1923
| Töölön Pallokenttä
| Helsinki
|
| 5:3
|
| towarzyski
| {{gol}} {{gol}}
|
|-
| 3.
| 25 września 1923
| Centralny Kalevi
| Tallinn
|
| 1:4
|
| towarzyski
| {{gol}}
|
|-
| 4.
| 1 listopada 1923
| Cracovii
| Kraków
|
| 2:2
|
| towarzyski
| {{gol}} {{gol}}
|
|-
| 5.
| 18 maja 1924
| Olimpijski
| Sztokholm
|
| 5:1
|
| towarzyski
|
|
|-
| 6.
| 31 sierpnia 1924
| Üllői út
| Budapeszt
|
| 4:0
|
| towarzyski
|
|
|-
| 7.
| 30 sierpnia 1925
| Töölön Pallokenttä
| Helsinki
|
| 2:2
|
| towarzyski
| {{gol}}
|
|-
| 8.
| 2 września 1925
| Centralny Kalevi
| Tallinn
|
| 0:0
|
| towarzyski
|
|
|-
| 9.
| 1 listopada 1925
| Cracovii
| Kraków
|
| 2:6
|
| towarzyski
|
|
|-
| 10.
| 8 sierpnia 1926
| Warty
| Poznań
|
| 7:1
|
| towarzyski
| {{gol}} {{gol}} {{gol}}
|
|-
| 11.
| 20 sierpnia 1926
| Hungária körúti
| Budapeszt
|
| 4:1
|
| towarzyski
| {{gol}}
|
|-
| 12.
| 1 lipca 1928
| 1.FC Katowice
| Katowice
|
| 2:1
|
| towarzyski
| {{gol}}
|
|-
| 13.
| 27 października 1928
| Letn
| Praga
|
| 3:2
|
| towarzyski
|
|
|-
|} [źródło: Wikipedia, Wawrzyniec_Staliński]
Po zakończeniu kariery
Po zakończeniu kariery piłkarskiej, został cenionym sędzią ligowym. W latach 1931-1939 prowadził jako arbiter 21 spotkań ekstraklasy. W roku 1937 wybrano go kapitanem sportowym POZPN. W czasie wojny był więźniem KL Auschwitz. Po wojnie wycofał się z czynnego życia sportowego. Los swój związał na długie lata z Wrocławiem, "piłka pozostała dla niego tylko wspomnieniem i okazją do westchnień: dawniej to się gole strzelało! ". Pochowany jest na Cmentarzu Grabiszyńskim. [źródło: Wikipedia, Wawrzyniec_Staliński]
Operatorem serwisu jest
Erkwadrat sp. z o.o.
ul. Letnia 16
05-510 Chyliczki
123-139-4399
+48 (22) 350 75 61
kontakt@pamietam.pl
facebook/pamietam
Rozliczenia transakcji
kartą płatniczą i e-przelewem
przeprowadzane są za pośrednictwem
dotpay.pl