Szczepan Aleksander Pieniążek (ur. 27 grudnia 1913 w Słupiu, zm. 1 lipca 2008 w Konstancinie-Jeziornie) - polski sadownik, profesor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, członek i wiceprezes Polskiej Akademii Nauk.
W 1938 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim. Uzupełniał wykształcenie w Cornell University w Ithaca (1938-1942), gdzie obronił doktorat i był adiunktem w Katedrze Ogrodnictwa, a od 1945 profesorem nadzwyczajnym. W 1946 powrócił do Polski i został profesorem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego oraz kierownikiem Katedry Sadownictwa tej uczelni. Od 1952 należał do PZPR. W latach 1965-1966 był dziekanem Wydziału Ogrodnictwa. W 1954 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1951-1983 był współtwórcą i dyrektorem Instytutu Sadownictwa w Skierniewicach (później pod nazwą Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa).
W 1952 został członkiem-korespondentem, w 1964 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Był w PAN sekretarzem Wydziału Nauk Rolniczych i Leśnych (1966-1971), członkiem Prezydium (1964-1989), wiceprezesem (1975-1980). Był honorowym przewodniczącym Komitetu Nauk Ogrodniczych PAN. Należał także m.in. do Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych (1962-1966 przewodniczący Sekcji Sadowniczej, 1966-1970 wiceprezydent, 1970-1974 prezydent, 1976 członek honorowy), Bułgarskiej Akademii Nauk Rolniczych, Francuskiej Akademii Rolniczej; był członkiem Niemieckiej Akademii Nauk Rolniczych (NRD) i Wszechzwiązkowej Akademii Nauk Rolniczych im. Lenina (ZSRR). Honorowe członkostwo nadały mu m.in. Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika, Polskie Towarzystwo Botaniczne, Amerykańskie Towarzystwo Nauk Ogrodniczych, a doktoraty ''honoris causa'' - Akademia Rolnicza w Krakowie, Akademia Rolnicza w Poznaniu, Akademia Rolnicza w Szczecinie, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, uniwersytet w Bonn. Był także honorowym obywatelem Skierniewic (od lutego 1984).
W pracy naukowej zajmował się pomologią, fizjologią roślin, uprawą drzew owocowych, ochroną sadów. Opublikował około 100 prac naukowych, m.in. podręcznik akademicki ''Sadownictwo'' (1954), ''Dookoła sadowniczego świata'' (1965, przekłady czeski, bułgarski i węgierski), ''Gdy zakwitną jabłonie'' (1971, przekład czeski).
W latach stalinizmu w Polsce był aktywnym propagatorem miczurinizmu, którego twórcę określał jako ''wielkiego Przeobraziciela Przyrody'' oraz przeciwnikiem chromosomowej teorii dziedziczności amerykańskiego noblisty Morgana i ogólnie nowoczesnej genetyki, którą określał jako ''reakcyjną biologię morganowską''. Należy jednak zauważyć, że z prac Miczurina najwyżej cenił osiągnięcia w zakresie uprawy niskopiennych odmian drzew owocowych, powszechnie uważane za najbardziej wartościowe w dorobku tego uczonego.
Odznaczony został m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1994), Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Medalem Towarzystwa Ogrodniczego w Krakowie. 21 lipca 1977 roku odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej.
Żonaty (z Janiną Praską, ur. 28 sierpnia 1914 w Warszawie, profesorem fizjologii roślin; ślub 1 września 1939 w Ithaca), miał dwoje dzieci (córkę Emilię, ur. 1942, zamężną Mroczkowską; syna Normana, ur. 1946).
Szczepan Aleksander Pieniążek zmarł 1 lipca 2008 roku w domu spokojnej starości w Konstancinie-Jeziornie. Miał 95 lat. Profesor został pochowany 8 września 2008 na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (Aleja 49A, rząd 1, grób 25). [źródło: Wikipedia, Szczepan_Pieniążek]
