Stefan Jan Witas (ur. 21 czerwca 1908 w Warszawie, zm. 18 sierpnia 2006 tamże) - polski aktor operetkowy i piosenkarz.

W 1933 rozpoczął występy w lokalach rozrywkowych w Warszawie, a następnie na estradach i scenach teatralnych wielu miast Polski. Od 1935 do 1938 nagrywał w wytwórni "Odeon" pod pseudonimami Stefan Nowita, Stefan Witas-Nowita. Ostatnie płyty przed wybuchem wojny nagrał w kwietniu 1939 w wytwórni "Syrena-Electro". W 1937 zdobył nagrodę Polskiego Radia w konkursie na najbardziej lubianego piosenkarza. W czasie wojny występował w kawiarniach w Warszawie, Lwowie, Krakowie i Lublinie. Po wojnie był związany z teatrem ''Syrena'', a później z Operetką Warszawską. Występował w audycji radiowej ''Podwieczorek przy mikrofonie''.

W jego repertuarze były arie operowe i operetkowe, pieśni, kolędy, piosenki kabaretowe i utwory taneczne. Występował także jako aktor w filmach, m.in. ''Irena do domu!'', ''Cafe pod Minogą'' i ''Inspekcja pana Anatola''. Do 1 września 1939 nagrał ponad 200 utworów. Pochowany w Warszawie na Bródnie.

Postanowieniem Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 12 grudnia 2001 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski ''za wybitne zasługi w twórczości radiowej''.

Jego żona Kazimiera zmarła 19 stycznia 2016 w wieku 104 lat. [źródło: Wikipedia, Stefan_Witas]